Vught – Zorgvilla Ome Jan in Vught is een unieke en liefdevolle zorgvilla waar mensen met dementie zich weer onderdeel voelen van een familie.
Een huis vol gezelligheid, daar genoten mijn vrouw Gon en ik zo van. En van elkaar. Altijd samen hard gewerkt en daarna samen groots genieten. Totdat mijn lieve Gon na een ziekbed overleed en ik er alleen voor kwam te staan. Haar ineens te moeten missen – mijn liefde, mijn leven – was hartverscheurend.
Toch slaagde ik erin de draad weer op te pakken. Ach ja, na verloop van tijd vergat ik mijn sleutels wel eens of liet ik een pannetje soep opstaan. Maar wie heeft dat nou niet? En soms wist ik niet waar ik was, maar aan het eind van de dag zat ik gewoon weer thuis, in mijn vertrouwde stoel bij het raam. Aardige mensen kwamen bij me langs, maar wie dat waren…? En wat wilden ze van mij? Stukje bij beetje raakte ik letterlijk en figuurlijk de weg kwijt.
Mijn nichtje Menny maakte zich zorgen. Zij kan het weten, haar bedrijf Standby thuiszorg is gespecialiseerd in het bieden van passende zorg voor mensen zoals ik. Ze bracht me naar mijn nieuwe thuis in een heerlijk huis. Een warme, liefdevolle plek waar ik tot in de puntjes werd verzorgd, maar toch de regie in handen hield. Waar ik wel begeleid, maar nog steeds zelfstandig woonde. Omringd door lieve mensen en mijn eigen spullen, met de foto van Gon aan de muur en mijn vertrouwde stoel bij het raam. Een plek waar ik mezelf kon blijven.
Menny had een droom. Ze wilde precies zo’n fijne plek creëren. Waar dementerenden die niet langer thuis kunnen blijven wonen, hun thuis mee naartoe kunnen nemen. Zorgvilla’s waar, zoals zij dat zegt ‘de bewoners niet te gast zijn bij ons, maar wij op bezoek bij hen’. Vught kreeg de primeur: Zorgvilla Ome Jan. Heeft ze naar mij vernoemd, die lieverd. Het is een prachtige plek geworden, waar de bewoners 24-uurszorg krijgen van betrokken professionals en kunnen genieten van activiteiten en uitstapjes. Met hun eigen foto’s aan de muur en hun vertrouwde stoel bij het raam, in een huis vol gezelligheid
Dit artikel is te lezen op de site van Het klaverblad: week 30